Anime bir çiftin kendisini bir barda bulmasıyla başlıyor. Geldikleri yeri ve şekli hatırlamayan çiftimiz bu bardan kurtulabilmek için hayatları üzerine bir oyun oynamak zorundadır. Her yeri kontrol ettikten ve başka çıkış olmadığına ikna olduktan sonra çiftimiz oyunu oynamaya başlar. Oyunlar rastgele bir biçimde ruletle belirlenmektedir. Ana karakter Decim, bu barın barmenidir ve oyunları oynatan kişi de odur.
Başlangıçta bildiğimiz şeyler karakterlerin Quindecim adında bir bara asansörle indikleri ve oradan çıkmak için oyun oynamaları gerektiğinden ibarettir. İlk dakikaların ardından oyunun bir kazananı ve bir kaybedeni olacağı bilinci ile başlayan stres oyun anındaki gerilimle izleyiciye çok güzel aktarılmakta. Dart oyununda tahtanın organlara karşılık gelmesi ve vurulan noktaların gerçek bir acıya neden olması olayı iyice gergin bir hale getirirken ortada anlamsız bir şeyler olduğu izleyicilerle kavranabilir durumdadır. Daha ilk bölümün yarısında izleyicilerin çoğunun bu oyunun bir ölüm kalım değil ölüm sonrası cennet cehennem için bir sınav olduğunu anladığını düşünüyorum.
Açık bir biçimde donuk ve ifadesiz ana karakterimiz Decim bir yargılama halindedir ve çifti oynanan oyun esnasında değerlendirmektedir. Çiftin ölümünü hatırlamayışı onları hayatta kalma içgüdüsüyle içlerindeki kötü tarafı çıkartmaya itmektedir. Böylece karar veren Decim geldikleri biçimde çifti iki ayrı asansöre bindirerek yolcu eder. İzleyici bu sırada yalnızca asansörlerin üzerindeki maskeler ile hükümlerin ne olduğunu anlarken kişiler gidecekleri yerden habersizdir.
Ancak on iki bölümlük animemizin asıl konusu bizim asistan olarak tanıdığımız ve ikinci bölümde seriye katılan diğer ana karakter ile ilgilidir. Süreç aslında bütünüyle asistanın kim olduğu, tepkileri, tavırları ve görüşleriyle Decim gibi duygusuz bir yargı makinesi üzerinde nasıl bir etki ve tabii ki de sonuç yarattığıyla ilgilidir.
On iki bölüm boyunca heyecan yüksek olsa da kalitesine kıyasla gerekli performansta bir finali olmadığını düşünüyorum. Yirmi dört bölüm biçiminde, bize çok önemli gibi gösterilen diğer karakterlere ve konulara da yer vererek yapılmış olsaydı binlerce kişinin en sevdiği anime olabilecek kadar güzel bir konusu olan anime şu anki haliyle yeterli tatmini sunmamakta. Bu animenin kötü olduğu anlamında değil çerezlik hoş bir anime olarak kaldığı anlamında bir söylem.
İki-üç gün aralığında rahatlıkla izlenebilir, izleyiciyi daraltmaz ama bittiğinde izleyicide bir boşluk da yaratmaz. İzlediğim en iyi animeydi diyen birisi yolun çok başındadır ama en kötü anime olduğunu söyleyen birisinin de izlediği tek anime My Hero Academia’dan ibarettir diyebilirim.
Anime eleştirilerinin daha kapsamlısı için Youtube üzerinden podcastlerimize göz atabilirsiniz.
| デス・パレード (Desu Parēdo) | |
|---|---|
| Tür | Psikolojik gerilim |
| Tarafından oluşturuldu | Yuzuru Tachikawa |
| Anime filmi | |
| Death Billiards | |
| Yöneten | Yuzuru Tachikawa |
| Tarafından üretildi | Takuya Tsunoki Toshio Nakatani |
| Yazan | Yuzuru Tachikawa |
| Müzik: | Kotaro Tanaka |
| Stüdyo | Madhouse |
| Lisanslı | Yok : Funimasyon |
| Piyasaya sürülmüş | 2 Mart 2013 |
| Çalışma zamanı | 25 dakika |
| Anime television series | |
| Yöneten | Yuzuru TachikawaJun Shishido[a] |
|---|---|
| Tarafından üretildi | Toshio Nakatani Kojiro Naotsuka Hiroyuki Inage Shunsuke Nara Ayuri Taguchi |
| Yazan | Yuzuru Tachikawa |
| Müzik: | Yuki Hayashi |
| Stüdyo | Madhouse |
| Lisanslı | AUS: Madman EntertainmentNA: FunimationUK: Anime Limited (cancelled) |
| Orijinal Ağ | Nippon TV |
| Çıkış Tarihi | 9 Ocak 2015 – 27 Mart 2015 |
| Bölüm | 12 |